آنورکسیا در ایران
آنورکسیا ،آنورکسیا چیست،آنورکسیا عکس،آنورکسیا در ایران،آنورکسیا نروزا،آنورکسیا در کودکان،آنورکسیا و درمان،آنورکسیا ایزابل کارو،بیماری انورکسیا چیست،انورکسیا نوروزا،علائم آنورکسیا نوروزا،بیماری آنورکسیا عکس،بیماری آنورکسیا در ایران،بیماری آنورکسیا نروزا،درمان انورکسیا نروزا،انورکسیا در کودکان،انورکسیا درمان
در این مطلب از سایت جسارت می خواهیم در مورد بیماری آنورکسیا صحبت کنیم.امیدواریم این مطلب مورد توجه شما سروران گرامی قرار گیرد.بی اشتهایی عصبی (به فرانسوی: Anorexie mentale ) نوعی اختلال روانی در غذا خوردن است که در آن بیمار از خوردن غذا به میزان کافی و با وجود گرسنگی امتناع می‌ورزد. این روند که معمولاً با آغاز و زیاده‌روی در یک رژیم غذایی آغاز می‌شود به دلیل کاهش شدید وزن می‌تواند منجر به مخاطرات مرگباری گردد. عدم تصور صحیح از شکل بدن و تناسب اندام، همچنین فشارهای اجتماعی و تصویرسازی نادرست رسانه‌ای از وزن ایده‌آل از دلایل بروز این بیماری شمرده می‌شود. بی اشتهایی عصبی با علائمی چون خوردن مقدار بسیار کم غذا با کالری بسیار اندک، قطع شدن قاعدگی، فشار خون پایین، کمبود چربی در بدن، زردی و رنگ پریدگی پوست و افسردگی بروز می‌یابد و در صورت عدم ارجاع به متخصصین برای آغاز پروسه درمان به بیماری‌های قلبی و دیگر بیمارهای مرگ بار خواهد انجامید. آنورکسیا قابل درمان است و فرد می‌تواند با آن مقابله کند. با مراقبت خوب، می‌توانید بر اختلالات غذایی خود غلبه کرده و فرزندی سالم به‌دنیا آورید.
آنورکسیا چیست
معنی لغوی انورکسیا از دست دادن اشتیاق و انگیزه است، البته این تعریف تا حدودی گمراه کننده است چرا که افراد مبتلا به انورکسیا اغلب دچار گرسنگی هستند، اما غذا نمی‌خورند. این افراد ترس بسیار زیادی از چاق شدن دارند حتی اگر بسیار لاغر باشند. به همین دلیل سعی می‌کنند با محدود کردن دریافت مواد غذایی و ورزش بیش از حد کاهش وزن داشته باشند. این مشکل هنگامی که وزن فرد 15 درصد کمتر از وزن ایده آل او باشد قابل تشخیص است. اختلالات تغذیه‌ای مانند انورکسیا در زنان متداول‌تر از مردان است. احتمال این بیماری در بازیگران، مدل‌ها، ورزشکارانی که ظاهر و وزن، با اهمیت است مثل کشتی، ژیمناستیک و … نیز بیشتر می‌باشد. این افراد تمایل دارند در مدرسه یا محیط کار بسیار خوب عمل کنند اما از طرفی با عقده و ترس بزرگ می‌شوند. این مشکل در هر زمانی می‌تواند ایجاد شود اما معمولاً نزدیک سن بلوغ شروع می‌شود. علت اصلی انورکسیا شناخته شده نیست اما محققان بر این باورند که ترکیب خصوصیات فردی، الگوی فکری، احساسی همچون فاکتورهای زیستی و محیطی می‌تواند موجب آن شده باشد. افراد دچار انورکسیا، غذا را راهی برای کسب اطمینان و اعتماد در شرایط سختی می‌دانند. احساس بی کفایتی، ترس، عصبانیت یا تنهایی در پیشرفت این اختلال نقش دارند. جوامعی که زیبایی با لاغری و وضعیت ظاهری افراد برابری می‌کند اثر بسزایی در گسترش این اختلال دارند. این اختلال تغذیه‌ای ممکن است به دلیل تغییر سطح هورمون‌ها نیز باشد.
نشانه های آنورکسیا
* کاهش وزن شدید طی چند هفته یا ماه * ادامه رژیم کم کالری با وجود لاغر بودن یا کاهش وزن شدید * توجه بسیار به غذا، کالری، مواد مغذی یا آشپزی * ترس بسیار از افزایش وزن * عادات غذایی عجیب مانند پنهانی غذا خوردن * احساس چاق بودن با وجود لاغری * عدم توانایی ارزیابی درست وزن افراد * اثر بسیار وزن فرد روی ارزش فرد از نظر خود او * نا امیدی، ترس و اضطراب و تحریک پذیری * دوره‌های قاعدگی بی نظم * پیگیری رژیم‌های ایجادکننده اسهال یا ادرارآور * بروز مکرر بیماری * پوشیدن لباس گشاد برای پنهان کردن کاهش وزن * ورزش کردن شدید و اضطراری * احساس بی ارزشی و نا امیدی * کناره گیری از جوامع و انزوا * تشدید برخی علایم فیزیکی مانند کاهش تحمل هوای سرد، مو و ناخن شکننده، پوست خشک و زرد، کم‌خونی، یبوست، ورم مفاصل، تحلیل دندان‌ها، رشد موهای نازک سراسر بدن
عوارض آنورکسیا
1خشکی پوست وشکنندگی مو 2مشکلات کلیوی و گوارشی 3 فقدان غیرطبیعی دوره‌های قاعدگی. 4سرد شدن غیرعادی بدن 5 اختلالات هورمونی به ویژه هورمون‌های محلول در چربی 6ضربان ضعیف قلب * آسیب اعضای بدن خصوصاً قلب، مغز و کلیه‌ها * افت فشار خون، ضربان قلب و تنفس * ریزش مو * ضربان قلب نامنظم * نازک شدن استخوان‌ها (استئوپروز) * به هم خوردن تعادل الکترولیت‌ها * مرگ در اثر گرسنگی شدید یا خودکشی
تفاوت آنورکسیا و بولیمیا
بزرگترین تفاوت بین آنورکسـیا و بولیمیا این است که افراد مبتلا به بولیمیا میزان بسیار بالایی غذا را خورده و بعد آن‌را بالا می‌آروند اما افراد مبتلا به آنورکسـیا به هیچ وجه میزان زیاد غذا نمی‌خورند که بعد آن‌را بالا بیاورند.
تشخیص آنورکسیا
پنهان کاری، خجالت و تکذیب از جمله علایم اختلال تغذیه‌ای هستند. اما در مجموع این مشکل ممکن است برای مدت طولانی در فرد شناخته نشود. اگرچه تست‌های آزمایشگاهی مشخصی جهت تشخیص انورکسیا وجود ندارد اما پزشک از انواع تست‌های تشخیصی مانند تست خون، بیماری‌ها یا رادیولوژی به منظور ارزیابی اثرات کاهش وزن بر روی اعضای بدن کمک می‌گیرد. اگر بیماری یا مشکل فیزیکی در فرد دیده نشود او را به روانشناس ارجاع می‌دهند تا با مصاحبه های طراحی شده و سایر ابزارهای ارزیابی به بررسی اختلال تغذیه‌ای فرد بپردازند.
آنورکسیا چیست؟
آنورکسیا (Anorexia) یک اختلال غذایی است که به‌موجب آن افراد به خود گرسنگی می‌دهند. این مشکل معمولاً در افراد جوان در زمان آغاز بلوغ شروع می‌شود. افرادیکه از آنورکسیا رنج می‌برند دچار کاهش وزن شدید می‌شوند. این کاهش وزن معمولاً 15 کیلوگرم پایین‌تر از وزن طبیعی فرد می‌باشد. افراد مبتلا به آنورکسیا معمولاً افرادی بسیار لاغر هستند اما تصور می‌کنند که اضافه وزن دارند. کاهش‌وزن آنها به طرق مختلف حاصل می‌شود که برخی از متداول‌ترین آنها ورزش شدید، استفاده از داروهای ملین و نخوردن است. افراد مبتلا به این اختلال ترس و واهمه شدیدی از چاق شدن دارند. عادات غذایی آنها نیز از همین ترس ناشی می‌شود. آنورکسیا معمولاً دختران نوجوان را تحت‌تاثیر قرار می‌دهد. این افراد حتی بعد از اینکه وزن بسیار زیادی کم می‌کنند و بسیار لاغر می‌شوند و این‌کار را تا بیمار شدن و حتی مرگ پیش می‌برند، تصور می‌کنند که هنوز اضافه وزن دارند. معمولاً عادات غذایی عجیبی دارند مثل امتناع از غذاخوردن در حضور دیگران. گاهی‌اوقات این افراد غذاهای بسیار سنگین و حجیمی برای دیگران آماده می‌کنند، اما خودشان هیچ از آن نمی‌خورند. گفته می‌شود که این اختلال در طبقات اجتماعی-اقتصادی بالاتر شایع‌تر است و آنهایی که در فعالیت‌هایی شرکت دارند که لاغر بودن مسئله مهمی است، مثل رقص، نمایش و دونده‌های استقامت، بیشتر به این اختلال دچار می‌شوند.
